Kolekcja Institut für Deutsche Ostarbeit, fotografie

previous arrowprevious arrow
Kolekcja Institut für Deutsche Ostarbeit fotografie Dorota Nieznalska
Kolekcja Institut für Deutsche Ostarbeit fotografie Dorota Nieznalska
Kolekcja Institut für Deutsche Ostarbeit fotografie Dorota Nieznalska
52.kolekcja institut fur..., fotografie, a fot. Małgorzata Zwolicka
52.kolekcja institut fur..., fotografie, b fot. Małgorzata Zwolicka
52.kolekcja institut fur..., fotografie, c fot. Małgorzata Zwolicka
next arrownext arrow
 
52.kolekcja institut fur..., fotografie, a fot. Małgorzata Zwolicka
52.kolekcja institut fur..., fotografie, b fot. Małgorzata Zwolicka
52.kolekcja institut fur..., fotografie, c fot. Małgorzata Zwolicka
previous arrow
next arrow
tytuł:

Kolekcja Institut für Deutsche Ostarbeit, fotografie

rok: 2017
wymiary: 24/18, 9/10 cm – 51 sztuk
technika: mokry kolodion, ambrotypia - fotografie na płytkach szklanych
opis: Kanwą dla wystawy Kolekcja Institut für Deutsche Ostarbeit (IDO) [Instytutu Niemieckiej Pracy na Wschodzie] stała się działalność tytułowej niemieckiej placówki badawczej utworzonej przez faszystów w 1940 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. IDO, której prezesem był dr Hans Frank, Generalny Gubernator i minister rządu Hitlera, posiadało kilka sekcji. Do teraz mało znaną, a niezwykle ciekawą z dzisiejszej perspektywy bo służącą „inwentaryzowaniu wizerunków” ludności była Sektion Rassen-und Volkstumsforschung [Sekcja Rasowa i Ludoznawcza]. Jej zadaniem była dokumentacja antropologiczna w tym pomiary, pobieranie odcisków dłoni, próbek włosów i przede wszystkim fotograficzne wizerunki twarzy, głowy, postaci. Dokumentowano także rodzaj zabudowań mieszkalnych ludności łemkowskiej, polskiej, romskiej, ukraińskiej, żydowskiej.

Dorota Nieznalska poddaje refleksji różnorodne wykorzystanie narzędzi antropologii i etnografii, oraz historii sztuki. Ukazuje uwikłanie nauki w totalitaryzm, a także dwuznaczny status neutralnych i niewinnych na pierwszy rzut oka krajoznawczych i etnograficznych fotografii. Pracując na cyfrowym zapisie kolekcji IDO, artystka przeniosła wybrane portrety na szkło, tworząc ponadczasowy zapis w ambrotypii. Powrót do dawnej techniki szlachetnej fotografii przywraca portretowanym odebraną im ponad 70 lat temu godność. Ich tożsamość i etniczna tradycja staje się walorem i wartością w przeciwieństwie do tego czym była dla Nazistów. Wykalkulowanym zapisem pozwalającym na planową eksterminację lub selektywne zachowanie i zgermanizowanie wybranych rodzin, a w szczególności dzieci odpowiadających typowi aryjskiemu. /Małgorzata Taraszkiewicz-Zwolicka/

 

© Dorota Nieznalska 2009 - 2024 | polityka prywatności

wdrożenie strony www: finemarketing.pl